1.     ‘Hoi, ik ben Briana Leigh Covington,maar noem me maar Ana.’ Ariana Osgood stond voor de drie meisjes in het centrum van de zonovergoten campus van Atherton-Pryce Hall en hield even haar adem in. Ze voelde het gewicht van dit moment in elke bot, elke spier en elke pees van haar lichaam. Dit was het allereerste ogenblik van haar gloednieuwe leven. Het leek eeuwen te hebben geduurd voor ze hier uiteindelijk was aangekomen. De grimmige herinneringen aan alles wat ze had doorgemaakt – de maanden en maanden die ze opgesloten had gezeten in de Brenda T.Trumbull-Gevangenis voor Vrouwen, alle tijd die ze bezig was geweest met het plannen van haar ontsnapping, haar dagen onderweg, van het westen van Virginia naat Texas – al die beelden en emoties zaten bij elkaar gepropt in haar hoofd en dreigden haar te veel te worden. Ariana had alles op het spel gezet om hier te komen, om een nieuwe kans in het leven te krijgen. Ze had bedrogen, gestolen, zelfs haar vriendin – Briana Leigh Covington – gedood, opdat ze de identiteit van het meisjes kon aannemen en zo volkomen vrij te worden. En nu was ze er dan eindelijk. ‘Zei je ‘’Briana Leigh Covington’’?’ vroeg het lange, slanke meisje. (blz. 5)

Mijn verhaal begint aan het begin van alle gebeurtenissen.

Het verhaal begint niet in de toekomst. In het hele verhaal komt geen flash-back voor. Het is gewoon het goede begin en loopt als een verhaal door.

De vragen die bij me opkomen zijn:

-       Hoe is Ana ontsnapt uit de gevangenis?

-       Waarom heeft Ana haar vriendin gedood?

-       Wie is dat lange, slanke meisje?

 2.     ‘Prachtige schoenen tussen haakjes. Gucci?' ‘Dankje. En ja. Goede ogen,’ zei Ariana. Ze was onder de indruk. Ze keek zelf ook altijd naar schoenen die mensen aan hadden en ze voelde zich een beetje verwant met Soomie. ‘ Dus is mode dan jou ding?’ (blz. 11)

Dit verhaal lees je door Ariana (– Briana Leigh Covington –) haar ogen, maar ik zou dit verhaal ook wel door de ogen van Allison willen lezen, omdat zij iets tegen de vriendinnen van Ariana heeft. Ze is heel arrogant en wil dat alles op haar manier gaat.

Als het zo zou gaan, dat het boek over Allison gaat, verandert er heel veel. Het boek zou een veel arrogantere uitstraling hebben. Er zouden veel meer jongens in voor komen dan nu en de hoofdpersoon zou geen echte vrienden hebben. 

3.     De drie meisjes namen grote stappen en liepen om het wapen van de school heen, waarin ATHERTON – PRYCE HALL was geËtst. (blz.11)

De belangrijkste hoofdpersonen in dit boek zijn:

-       Soomie: Nieuwsgierig, ze is een vriendin van Ariana.

-       Maria: Rustig, ze is ook een vriendin van Ariana.

-       Brigit: Eigenwijs, ook zij is een vriendin van Ariana.

De rol van hen is het verhaal mooier en duidelijker maken.

4.     Ze had afleiding nodig. En er was geen beter afdeling dan een kleine winkeltherapie. Zelfs had ze op dit moment geen cent om uit te geven. Nog een luxe die Kaitlynn van haar had gestolen, tegelijk met haar kleingeld. (blz. 139)

Dit boek speelt zich af in het heden (nu).

5.     Ariana liet haar blik even dwalen over de andere groepjes op het plein. Iedereen stond druk te praten en te lachen in het zonlicht. Had ze inderdaad het goede groepje gekozen? Ze kon nooit bevriend raken met iemand die zoveel persoonlijke vragen stelde in vijftien seconden tijd.Stond Ariana bij het verkeerde groepje? Had ze nu al zo’n stomme fout gemaakt? (blz. 7)

Ariana heeft uiteindelijk gekozen voor het groepje waar ze bij stond. Het is een goede keuze, want de meiden waarmee ze nu stond kan ze vertrouwen.

Dit zou hierbij ook mijn keuze zijn geweest, omdat ik wel vriendinnen wil hebben die ik kan vertrouwen.

Ariana kon ook een andere keuze maken, maar dan was Allison haar vriendin geweest, maar zij is een enorme flap uit en ze is heel arrogant. Allison zou Ariana alleen maar gebruiken.

6.      Actiespanning:

De pijn schoot door haar lichaam, terwijl Ariana – intussen weer op handen en voeten – snakte naar adem. Het kussen waarin ze zo geloofd had, werd naar haar hoofd gegooid , sprong terug en belandde op de vloer. Het licht werd aan geknipt en verblindde haar even. (blz. 117)

Dit is actiespanning, omdat het een handeling aangeeft. Het is spannend omdat je niet weet wie het licht heeft aan geknipt. Het is ook spannend, omdat er staat ‘de pijn schoot door haar lichaam.’ Ik vind dit spannend, ook omdat het iets met pijn te maken heeft.

Psychologische spanning:

Ariana drukte de onderkant van de steel tegen haar voorhoofd en sloot haar ogen. Haar gedachten vlogen rond in haar hoofd. Dit gebeurt niet echt… Dit kan niet gebeuren…

Dit is psyschologosche spanning, omdat het een gedachten aan geeft. Dit is spannend, omdat je niet weet wat er op dat moment gebeurd en omdat je niet weet waar ze aan denkt, welke gedachten er door haar gedachten heen vliegen.

7.     Onheilspellende schoonheid

Het heeft met het boek te maken, omdat Ariana is verandert in iemand die een beter en mooier innerlijk en uiterlijk heeft. Ze speelt op save. Ze laat niet weten dat ze eigenlijk Briana Leigh Covington – haar vriendin – heeft gedood.

8.     Palmer drukte Lexa nog even tegen zich aan en liep weg, terwijl hij even langs Ariana’s arm streek toen hij haar voorbij liep. Ze kreeg een duizelig makend gevoel van triomf. Deze keer heeft hij in elk geval voor haar gekozen.(blz. 108)

Dit fragment ontroerde mij het meest, omdat Ariana de hele tijd heeft geprobeert Palmer tot haar te krijgen, als vriendje, maar in dit fragment komt ze te weten dat Palmer om iemand anders geeft. Het ontroerde me dus. Het idee dat Ariana er alles aan heeft gedaan en uiteindelijk niet is gelukt Palmer haar vriendje te maken.